Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Παρακαθ΄

Σας προσκαλουμε την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2011 και ωρα 8:30 μ.μ

στην λέσχη μας Σολωμού 21 Σπηλιά – Νέο Φρούριο τηλ:2661045721

Έλατε να φάγουμε και να πiνωμεν αλλά και να χορεύουμε και να τραγουδούμε .

Μπορούν να έρθουν όλοι όσοι το επιθυμούν μέλη της λέσχης μας αλλά και φίλοι του συλλόγου μας , όλοι είναι ευπρόσδεκτοι .

Συμμετέχουμε όλοι με φαγητό ή γλυκό μου φτιάχνουμε οι ίδιοι και στην λέσχη μοιραζόμαστε τα φαγητά που έκαναν όλοι και στήνουμε το Παρακαθ΄ μας .


Ποντιακό έθιμο

παρακάθιν, το (και παρακάθ', παρακάδ', παρακάδεµαν).

Βραδινή συγκέντρωση σε σπίτι συγγενών και φίλων, νυχτέρι, βεγγέρα. Φρ.

Ελάτε απόψ' εφτάµε παρακάδ.

Το παρακαθ' συνηθιζόταν πολύ στον Πόντο. Το χειµώνα ιδίως µε τις µακρόσυρτες νύχτες µαζεύονταν µετά το δείπνο συγγενείς, φίλοι και γείτονες, άντρες και γυναίκες, πότε στο σπίτι του ενός και πότε στου άλλου, για να περάσουν ευχάριστα τη βραδιά τους µε συζητήσεις, παραµύθια ή ελαφρές δουλειές. Και επειδή συνήθως οι συζητήσεις οδηγού σαν συχνά σε κατακρίσεις και κουτσοµπολιό σε βάρος άλλων προσώπων απόντων (αδικοπραγίες, λόγους, ελαπώµατά τους κτλ), τότε ο νουνεχής της συντροφιάς θυµόταν να πει: αναθυµεθή και µη κατασυρµονή (να θυµηθούµε, ν' αναφέρουµε πράξεις τους, όχι όµως και να τους κατηγορήσουµε).

Η βραδιά περνούσε πιο ευχάριστα µε διηγήσεις, παραµύθια, ανέκδοτα, αινίγµατα κ.ά.

Δεν έλειπαν τα τραγούδια και οι χοροί, µε τη λύρα ή το αγγείον, τα χαρτοπαίγνια, χωρίς όµως χρήµατα για τους νικητές. Οι γυναίκες συνήθως έπλεκαν, έγνεθαν, έκαναν τη χερί' δουλείας (χειροτεχνήµατα), ενώ τα παιδιά σε άλλο δωµάτιο ψυχαγωγούνταν µιµούµενα τους µεγάλους στα παιχνίδια, τα παραµύθια, τα αινίγµατα κτλ Οι νεότεροι δε συνήθιζαν τότε να μπερδεύονται ανάµεσα στους γέρους, αλλά και οι εξαιρέσεις βέβαια δεν έλειπαν.

Το παρακάθ'τέλειωνε µε κάποιο έδεσµα: ένα ευκολοπαράσκευο φαγητό ή ξηρούς καρπούς ή πίτα στο τζάκι κτλ.

Πρέπει να πούµε ακόµη πως το παρακάθ' ήταν ένας τρόπος ψυχαγωγίας περισσότερο των ανθρώπων της υπαίθρου. Aλλά και οι αστοί, αν δεν πήγαιναν στα καφενεία και τα καζίνα (όπου υπήρχαν), προτιµούσαν το παρακάθ'.

Το παρακάθ' χρησίµευε ακόµη το φθινόπωρο ή όταν άρχιζαν τα κρύα να γίνονται διάφορες δουλειές δευτερεύουσας σηµασίας, όπως το καθάρισµα των φασολιών, ή να ξεκουκίζονται οι ρόκες του καλαμποκιού.

Διατηρήθηκε και στον ελλαδικό χώρο, ώσπου αναπτύχθηκαν τα σύγχρονα µέσα µαζικής ενηµέρωσης και ψυχαγωγίας.


Σάββας Παπαδόπουλος

Εγκυκλοπαίδεια του Ποντιακού Ελληνισμού «ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑ»




Το παρακάθ

Σο παρακάθ' και μουχαμπέτ'
καθάν βραδόν παρέας
η λύρα παίζ' και φαγοπότ'
με κρομίδ' και ελαίας.

Παρακάθια, μουχαμπέτια
και έναν τζιτζίν σα τέρτια
παρακάθια και σεβτάδες
και λαρούνταν τα γεράδες.

Σ'έναν γωνίαν παληκάρ'
κόρην τερεί σ'ομμάτια
όνειρα κ'έναν σπιτικόν
ντό θ'εφτάει τα παλάτια

Παρακάθια, μουχαμπέτια
και έναν τζιτζίν σα τέρτια
παρακάθια και σεβτάδες
και λαρούνταν τα γεράδες.

Σο παρακάθ' όλ έναν είν'
οι τουσμάν πα ιγεύνε
πίνε ρακίν κι αδελφωμέν'
και γιανγιανά χορεύνε.

Παρακάθια, μουχαμπέτια
και έναν τζιτζίν σα τέρτια
παρακάθια και σεβτάδες
και λαρούνταν τα γεράδες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου